niekoniecznie dla kibica pilki, bo ja akurat jej nie lubie. natomiast film jest tak przyjemny, cieply i fajnie wykonany ze przekonal mnie wystarczajaca.

Trochę historii jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Pomieszana jest tu fikcja z historią, ale w udany sposób i można się trochę nauczyć. Do tego co napisałeś:
"brat jedzie do NRD grać na gitarze" - wielu młodych Niemców uciekało na początku lat 50-tych do Niemiec Wschodnich, bo myśleli, że tam jest raj na ziemi. Poza tym on był komunistą, więc to nie jest ubarwione.
W tym filmie nie tylo jest ważna piłka nożna, chociaż zycięstwo w mistrzostwach pozwoliło się Niemcom trochę odnaleźć w rzeczywistości powojennej (wcześniej nie grano ich hymnu i nie brali udziału w żadnych zawodach). Tutaj w znacznej mierze chodziło też o problem powrotu do domów z sowieckiej niewoli, a to zostało w filmie dobrze przedstawione (ojciec w kopalni myśli, że jest na wojnie, gdy słyszy hałas - wielu z tych co wróciło, popełniło samobójstwa; dodatkowa odsiadka w łagrze nie liczyła się do odszkodowań - ojciec siedział 5 lat dłużej za kradzież kilograma cukru)...

ja podejrzewam, że tytuł nie jest przypadkowy. Po pierwsze chodzi o niemiecki cud, jakim był dynamiczny wzrost gospodarki niemieckiej w latach 50-tych i szybka odbudowa gospodarcza kraju po wojennych zniszczeniach. Drugi cud to ten piłkarski . Węgrzy mieli zespół przez niejednego fachowca uznawany na najlepszą drużynę w historii. W latach 1950-1955 rozegrali 50 meczów i odnieśli w nich 43 zwycięstwa i 6 remisów, a jeden jedyny jaki przegrali to własnie ten w Bernie - finał piłkarskich mistrzostw świata. Dla Niemców wtedy było to bardzo ważne wydarzenie.

Malo jest tak dobrych niemieckich filmow...

Popieram trzy powyższe wypowiedzi, poza tym wspaniała scenografia i film z własnym klimatem.

Wydaje mi się że myślą przewodnią filmu nie byłopokazanie biednego uciemiężonego komunisty, ani historii niemiec i jeńców.... ja widzę tu siłę łączenia się ludzi w oparciu o wspólne pasje (? może to zbyt patetyczne) mamy historie ubogiej niemieckiej rodziny "z przeszłością" , w której rozluźnione przez wojnę i czas więzy zacieśniają się, motorem napędowym jest ukochany sport, mamy historię świeżo upieczonego małżeństwa - dziennikarza sportowego z pieniędzmi wybranki z "wyższych sfer" - dla którego wspólne przeżywanie emocji związanych z meczami stanowi podstawy do budowy partnerskiego związku, mamy też historię trenera i dającemu mu w kość piłkarza , których łączy koniec końców wspólna wygrana.
Nie jestem fanką sportów i opiewania ich , szczególnie tych zbiorowych, film więc wydał mi się początkowo nudny , jednak w miarę oglądania a szczególnie przy końcu sama byłam zaskoczona emocjami jakie wzbudzały we mnie toczące się wydarzenia . Z jaką ulgą odetchnęłam gdy niemiecka drużyna wygrała :) :) :)

wszystko co mówicie + piękne zdjęcia. jedyne co mnie zasmuciło, to to, że Niemcy wygrali. :(

To że wygrali to akurat prawda :)

No cóż zrobić, nie można mieć wszystkiego:)

Prawda